Er zat steeds iemand anders achter het stuur van mijn leven. Het fluisteren van mijn lichaam werd een schreeuw, en dat was precies wat nodig was. Het was nodig om mezelf te realiseren dat het leven te kort is om in het teken te staan van andermans verwachtingen. Dat ik de veiligheid waar ik steeds naar zocht nooit op die manier zou kunnen verkrijgen. Die veiligheid is alleen te verkrijgen van binnenuit, op het moment dat je leert je eigen anker te zijn. Leren vertrouwen op de signalen van je lichaam, je intuïtie. Want hoofd en lijf zijn ook onlosmakelijk verbonden, al leven we in een wereld waar dat niet zo lijkt.

Ik geloof dat alles wat we zien en ervaren begint bij onszelf. En dat is niet de meest makkelijke weg maar wel de duurzaamste. Alles wat we aankijken hoeven we niet meer door te geven aan onze kinderen. En dat is voor mij persoonlijk een grote drijfveer en motivatie om te doen wat ik doe. Uit ervaring weet ik dat dat niet makkelijk is, leren vertrouwen op jezelf. Voor mensen met trauma in hun systeem (de meeste van ons hebben dat, groot of klein) is dat vertrouwen niet altijd toegankelijk. Het ontrafelen hiervan is een reis. Het is jezelf leren dragen, navigeren door de gekwetste delen waardoor je je eigen anker kunt zijn en er meer stabiliteit en rust kan ontstaan. De weg tussen je ‘oude’ en ‘nieuwe’ zelf zodat je zelf plaats kunt nemen achter het stuur van je leven. Dat kan alleen als je echt bereid bent om iets anders te gaan doen dan je altijd al deed.

Ik loop graag een stukje met je mee, niet om op te lossen maar om samen te ontrafelen zodat je zelf kunt zien en ervaren welke kracht er zit en het vertrouwen kan groeien om dat te gaan doen wat goed is voor jou.

Voor mij is de wereld waarin we leven, waarin je met veel uitdagingen te maken krijgt en de kans om je eigen identiteit te verliezen overal op de loer ligt, vaak lastig, maar vooral leerzaam (geweest). Ervaren en ontwikkelen, door dichtbij mezelf te blijven en te luisteren naar de taal van mijn lichaam, waarbij het leven de leerschool is, iets wat vooral mooi voelt, maar ook toe te staan dat het soms lastig is.
En ja… rebellen hoort daar soms ook bij, met momenten schoppen tegen hetgeen wat niet zuiver of eerlijk voelt. Vooral daar waar macht en angst vaak gekenmerkt worden bij besluiten in het dagelijkse leven. Anderzijds zie ik ook, dat juist het opzoeken van deze grenzen en het omarmen van mijn schaduwkanten, mij bewust maakt van wie ik ben, waar ik sta en wat goed voor mij is. En dat is dit!
Ik heb ervaren en gezien dat door op deze manier in het leven te staan, nieuwsgierig te zijn naar alles wie je mag zijn, het leven en de ervaringen een kans te geven om me te verrijken. Dan kom je tot het besef dat alles er al is…

Naast dat ik vooral het leven als een grote leerschool zie, waarin je dagelijks mag ontdekken en leren, merk ik dat ik heel veel voldoening haal uit scholingen en trainingen. Mijn rugzak is gevuld met zowel trainingen vanuit de reguliere wegen als vanuit de holistische zienswijze. Maar aanvullen, dat doe ik dagelijks, in de leerschool van het leven en alles wat er op mijn pad komt en waarvan ik denk dat dit weer een verrijking is voor wie ik ben, waar ik sta en wat ik wil brengen en geven. Tijdens mijn behandelingen zul je ervaren dat ik een mix toepas van de kennis die ik reeds heb opgedaan. Ikzelf ben iemand die veel beweegt. Hardlopen, boksen, yoga zijn bewegingsvormen die ik regelmatig beoefen en waarbij ik merk dat deze mij helpen om dicht bij mezelf te blijven, me beter te gronden en bewust in contact te komen met mijn lichaam. Het is dan ook niet onwaarschijnlijk dat een behandeling gecombineerd zal worden met een vorm van bewegen of lichaamsbewustzijn.

Door een aantal levenslessen die op mijn pad kwamen en de hierbij benodigde begeleiding om hiermee om te gaan, heb ik dit patroon grotendeels al kunnen doorbreken. Ik heb geleerd dat kwetsbaarheid een kracht is en dat je ten alle tijden mag ‘zijn’. Daarvoor mocht ik terug naar mijn eigen kern en weer in contact zijn met mijn lichaam die me precies vertelt wie ik ben en wat er op dat moment nodig is.

Door bepaalde triggers in het leven kwam de interesse in spiritualiteit op mijn pad. Hoewel nog vaak ongrijpbaar, voelde het goed en als een soort thuiskomen. Na een aantal cursussen zoals Reiki (1&2) en intuïtieve ontwikkeling, ben ik samen met mijn man Maarten de 3 jarige opleiding voor psycho energetisch therapeut gaan volgen. Om een betere versie van mezelf te worden en meer in verbinding te komen met mezelf én elkaar. Om onze lieve zoons, die ons een mooie maar ook vaak een lastige spiegel voorhielden middels hun gedrag, beter te kunnen ondersteunen. Een mooie reis voor ons allen, waar ik heel dankbaar voor ben.

Het vertrouwen is er altijd geweest om ooit iets te gaan doen met de titel energetisch therapeut, maar hoe en wanneer was nog niet belangrijk. Stap voor stap, in plaats van in 7 sloten tegelijk, dat past bij mij. Doordat mijn besties dezelfde opleiding hebben gevolgd, borrelde daar medio 2021 dan ook steeds meer concretere ideeën op om daadwerkelijk mij en ons neer te zetten als energetisch therapeut. De kracht van ons 3en voelt uniek. We mogen ‘zijn’ bij elkaar en vanuit die veiligheid elkaar spiegelen, aanvullen en dit nu dus ook uitdragen naar buiten. Hierdoor kom ik ook steeds meer thuis bij mezelf.

Tijdens een cursus numerologie werd ik ‘de boodschapper’ genoemd. In eerste instantie wist ik nog niet wat ik hiermee moest, maar inmiddels is me duidelijk dat ik vanuit mijn zuivere energie boodschappen mag delen. Niet altijd even leuk om te horen misschien, maar ik ben meer het type dat de boodschap wil horen en geven zonder teveel ‘kadopapier’. Wel vanuit empathie en mededogen.
Verder is muziek is altijd belangrijk (geweest) voor mij, ik denk vaak in liedjes/teksten. Ze helpen me om naar mijn gevoel te komen en maken me dingen duidelijk.

Graag coach ik mensen die merken dat er verandering nodig is bij zichzelf. Vanuit kwetsbaarheid kijken wat zich aandient en hiermee aan de slag gaan. Niks forceren, maar vanuit veiligheid en vertrouwen acteren op wat er ontstaat.